Traditioneel dubbelspel wint het van nieuwe opzet

Met ingang van 2006 is de opzet van het dubbelspel ingrijpend veranderd. Het spel moest aantrekkelijker worden gemaakt. De regels zijn der mate aangepast, dat tijdens de normale toernooien de beslissende derde set wordt vervangen door een ‘match tiebreak’. Deze verschilt in zoverre van een normale tiebreak, dat er hier gespeeld wordt tot 10 punten in plaats van de normale 7. Verder wordt er gedurende de hele wedstrijd op 40-40 een beslissend punt gespeeld, waarbij de ontvanger mag bepalen naar welke kant geserveerd wordt. De dubbelpartijen zijn dus in feite ingekort, met als doel de intensiteit te vergroten.

Om de dubbeltoernooien nog wat meer onder de aandacht te brengen heeft de ATP besloten om de, tevens in 2006 geïntroduceerde, Player Blog tijdens Wimbledon te laten schrijven door de gebroeders Bryan. De Amerikaanse tweeling Bob en Mike behoren tot de absolute wereldtop in het dubbelspel en zijn vanwege hun gelijkenis ook veruit de populairste dubbelaars onder het grote publiek. Een slimme zet dus van de ATP om tijdens een Grand Slam toernooi, wanneer de website extra goed bezocht wordt, deze twee jongens dagelijks te laten bloggen. Of niet? Wimbledon zou Wimbledon niet zijn als het niet zou afwijken van de norm en dus wordt nog gewoon gespeeld volgens het oude principe. Best of five, met dezelfde regels als bij het enkelspel. Misschien toch een beetje vreemd om dán juist de Doubles Revolution, zoals men het nieuwe pakket glamoureus omschrijft, te promoten.

De Bryans moesten in hun eerste ronde 3 ½ uur zwoegen om zich met 11-9 in de vijfde set te ontdoen van Delic en Kerr. Toch wel minstens zo interessant voor de toeschouwers als een ‘match tiebreak’.

Vanmiddag stonden de kwartfinales op het programma in het herenenkelspel. De aandacht ging daarentegen ook zeker uit naar de dubbelaars. Het was nog niet eens de kraker tussen Damm/Paes en Hanley/Ullyett die tot de verbeelding sprak. In de eerste drie sets viel er geen enkele servicebreak te noteren. Uiteindelijk moest na vier tiebreaks een vijfde set de beslissing brengen. Martin Damm en Leander Paes bleken de koele kikkers, door met een 6-2 overwinning de halve finale te bereiken.

Nee, dan die andere kwartfinale. Mark Knowles en Daniel Nestor, de gerenommeerde dubbelspecialisten, op Wimbledon als derde geplaatst. Ze moesten het opnemen tegen Simon Aspelin en Todd Perry. De wedstrijd begon gistermiddag maar moest na 4 uur en 36 minuten worden onderbroken vanwege de invallende duisternis. De stand op dat moment was 11-11 in de beslissende set. Weinigen hielden er waarschijnlijk rekening mee dat de vier gladiolen vandaag nog eens ruim anderhalf uur nodig hadden om tot een einde van de wedstrijd te komen. Op 22-21 40-0 werd het beslissende punt gemaakt door Knowles en Nestor, die daarmee meerdere records wisten te breken. Zes uur en negen minuten waren er nodig voor de 5-7 6-3 6-7(5) 6-3 23-21 uitslag. Het is hiermee de langste Wimbledon partij (enkel én dubbel) aller tijden geworden. Een kleine 40 minuten bovenop het oude record; de wedstrijd tussen Holmes en Witsken in 1989, die in 5 uur en 28 minuten werd beslist. Daarnaast is het ook de langste dubbelwedstrijd op Grand Slam niveau ooit gespeeld.

Who needs a doubles revolution?

Weersverwachting morgen (BBC): Wisselvallig met hevige buien, 26 °C