Nu eerst een koude douche

Vanuit het profcircuit gaan er steeds meer stemmen op om de Australian Open te verplaatsen van januari naar maart. Onder andere Roger Federer heeft zich in de media uitgesproken als voorstander. De achterliggende gedachte hierbij was dat er te weinig tijd tussen de seizoenen zit. Men heeft meer rust nodig ter voorbereiding op een nieuw tennisjaar.

Vandaag kwam er een nieuw argument aan de orde voor een andere planning van de tenniskalender. Spelers worden onwel vanwege de extreme temperaturen en moeten noodgedwongen opgeven. Maria Sharapova wist met alle nodige moeite nog een overwinning uit het vuur te slepen tegen de middelmatige Camille Pin, maar het was overduidelijk dat ook de Russin bevangen was door de hitte. Je zou normaal gesproken er toch vanuit gaan dat Maria weet dat er geen tiebreak wordt gespeeld in de derde set. Vreemd was dan ook te zien dat de topfavoriete op 6-6 15-0 klaar ging staan om te ontvangen terwijl ze zelf begonnen was met serveren.

Het is natuurlijk niet voor het eerst dat er in Melbourne onder onmenselijke omstandigheden gespeeld wordt. Maar waarom moet in de derde week van het seizoen al een Grand Slam toernooi worden gespeeld, als het op de locatie ook nog eens hartje zomer is? Het zou voor zowel de fans als de spelers beter uitkomen als het toernooi wat later van start gaat. Is het lekker om met 40 graden Celsius vol in de zon naar een potje tennis te kijken? Laat staan hoe het is om zelf op die baan te staan. Spelers zullen nooit hun beste tennis laten zien.

Ondanks alles blijft het toernooi natuurlijk ontzettend boeien. Het warme weer brengt extra drama met zich mee en dat levert toch ook gedenkwaardige partijen op. Maar uiteindelijk is niemand blij met de huidige situatie in Melbourne.

Nu zal er in België ook flink wat gezweet zijn zo vroeg op de dag. Zeker toen er in een bepaalde wedstrijd een 4-5 0-40 stand in de beslissende set op het scorebord verscheen.
Desondanks wist Ollie het tij te keren en er een memorabele zege uit te slepen in zijn confrontatie met de thuisspeler Chris Guccione.

Jammer genoeg krijgen we geen Rochus – Rochus in de tweede ronde. Christophe moest tegen Sebastien Grosjean opgeven vanwege de hitte.

Voor de Australiërs viel er toch nog wat te genieten. Lleyton Hewitt deed weer terugdenken aan zijn goede oude tijd, toen De tennisheld van Down Under terugkwam uit kansloze achterstand tegen Michael Russell, de Amerikaan die ooit op Roland Garros nog eens dichtbij een sensatie was tegen Gustavo Kuerten. Het scheelde tegen Hewitt opnieuw niet veel. Russell ging namelijk aan de leiding met twee sets tegen nul, én een break in de derde set, toen het vechtersbaasje aan de andere kant van het net begon aan zijn comeback.

Vlak de voormalig nummer één van de wereld niet uit voor de rest van het toernooi. De tegenslagen van de laatste maanden hebben Hewitt alleen maar gesterkt en het vuur om te presteren aangewakkerd.

Het nieuwe bloed binnen de ATP staat ook klaar om wat schade aan te richten. Thomas Berdych, Novak Djokovic en Andy Murray vernederden hun tegenstander in hun eerste rondepartijen, en hebben elk de potentie om voor een sensatie te zorgen de komende twee weken. Murray stond in zijn partij tegen Alberto Martin zelfs met 6-0 6-0 5-0 voor toen hij op de valreep nog een game moest afstaan.

Als afsluiter aandacht voor de pechvogel van het toernooi. Paul-Henri Mathieu stond met één been in de tweede ronde, toen hij door zijn enkel ging tegen Fernando Verdasco. 2-0 in sets, en 3-0 in de derde set tiebreak was zijn voorsprong. De Fransman verliet de baan niet met zijn handen in de lucht, maar in een rolstoel.

Sterkte Paul-Henri.