Was ik maar een Belg

Voor de Nederlandse tennisfan zijn het moeilijke tijden. Sjeng Schalken zal niet meer terugkeren op zijn oude niveau, Martin Verkerk zit al bijna twee jaar in de lappenmand en John van Lottum is door diverse blessures nooit écht doorgebroken. Peter Wessels en Melle van Gemerden komen kwaliteit tekort voor een topklassering op de mondiale ranglijst. Het feit dat het bereiken van de derde ronde op Roland Garros door Raemon Sluiter bestempeld wordt als een unieke prestatie zegt alles over de huidige staat van het Nederlandse mannentennis. Wat dat betreft is het erg knap dat Nederland zich tot nu toe nog altijd heeft weten te handhaven in de wereldgroep van de Davis Cup, maar als in September Tsjechië naar Leiden komt voor het promotie/degradatieduel zal ook op dit podium Nederland een stap terug moeten zetten.

Bij de WTA Tour is het al jaren aan een stuk beroerd. Alle ogen zijn al op Michaella Krajicek gericht sinds broer Richard zijn racket aan de wilgen hing. Brenda Schultz-McCarthy heeft goede jaren gekend aan de top van het vrouwencircuit maar normaalgesproken zou de in Amerika woonachtige Schultz vandaag de dag kansloos moeten zijn tegen de topspeelsters van het land. Niets is minder waar, want toen bleek dat de 35-jarige Brenda na een afwezigheid van 5 jaar nog op het niveau van het huidige Fed Cup team mee kon besloot ze zelfs om terug te keren in het profcircuit. Haar beste resultaat in het WTA-circuit sinds haar comeback? Een 3-sets overwinning tegen Vilmarie Castellvi, de welbekende nummer 167 van de wereld.

Michaella Krajicek is hard op weg om een topper te worden in het WTA-circuit en bij de mannen is de hoop voor de toekomst gevestigd op junior Thiemo de Bakker, die als eerste geplaatste speler van start is gegaan aan het juniorentoernooi van Roland Garros. Wellicht dat er in de komende jaren dus weer wat verwacht mag worden van de Oranjehelden en heldinnen. Voorlopig overheerst echter de jaloerse blik richting de zuiderburen.

Hadden wij maar 4 tennissers in de top 100, waarvan 3 in de top 50.

Bleven onze tennissers ook maar eens fit.

Was Raemon Sluiter maar net zo’n artiest als Olivier Rochus.

Kon Richard Krajicek nog maar een 5-setter spelen.

Stonden er maar 2 speelsters van ons in de top 5 van de WTA-ranking.

Hadden wij maar een “all-Dutch” halve finale op Roland Garros.

Was ik maar een Belg…

Gelukkig bestaat er nog zoiets als een WK voetbal.