Ordina Open Dag 7: Een krankzinnig einde

Afgaande op de gebeurtenissen van de eerdere dagen, paste de absurde afsluiting eigenlijk perfect in het scenario van de Ordina Open 2007. Een tiental regenbuien op de finaledag, met tussendoor natuurlijk twee finales die beiden de gemiddelde tijdsduur van een partij op gras ruimschoots overschreden. Uiteindelijk kwam het dan toch nog allemaal goed, al ware het in het halve donker om 21:50 uur in de avond.

We zouden het bijna vergeten na zo’n lange dag, maar er werd voor de zinderende finales ook nog in de ochtend gespeeld. Peter Wessels moest namelijk nog zijn halve finalewedstrijd tegen de Fransman Antony Dupuis afmaken. Het duel was op vrijdagavond bij een 6-5 stand voor Wessels onderbroken vanwege de regen. De 29-jarige Zwollenaar won in twee tiebreaks van zijn vijf jaar oudere tegenstander en plaatste zich daarmee voor de eindstrijd. Wessels had genoeg tijd om uit te rusten, want het duel zou pas zeven en een half uur later van start gaan.

Het was eerst tijd voor de vrouwenfinale, die gewoon volgens planning om 12:00 uur van start ging. Nadat Anna Chakvetadze haar tegenstander Jelena Jankovic direct had gebroken en op een 2-0 voorsprong was gekomen, kwam de eerste bui. Toen de dames een half uurtje later terugkeerden kon Chakvetadze net naar 3-0 uitlopen voor de regen opnieuw toesloeg.

In de persruimte viel op meerdere laptops de website www.buienradar.nl af te lezen. Het zag er allemaal niet zo slecht uit op de radar. Volgens de voorspellingen zou het halverwege de middag toch droog moeten worden.

We gaan weer verder. We zitten nog altijd maar aan het begin van de middag en dus kan het programma nog makkelijk afgewerkt worden.

Chakvetadze gaat door waar ze gebleven was en loopt uit naar 5-0. Misschien dat ze op dit moment zichzelf verbaasde, want de 20-jarige Russin begon plotseling veel stomme foutjes te maken en Jankovic kroop terug in de set. Ze kwam tot op een punt van 5-5, toen bij 4-5 en voordeel voor de Servische de regen opnieuw zijn intrede deed. En hoe.. Het kwam al gauw met bakken uit de hemel, en samen met enkele collega journalisten en fotografen moesten we op de weg terug naar de persruimte schuilen in het eerste het beste promostandje, wilden we de rest van de dag nog in droge kleren kunnen rondlopen. Gelukkig lagen de covers al op de banen, anders hadden we direct huiswaarts kunnen gaan.

Zo nu en dan werd het even droog en begonnen de groundsmen het centre court weer klaar te stomen voor het vervolg van de wedstrijd. Telkens weer moest het proces voortijdig worden afgebroken omdat nieuwe buien over het park in Rosmalen trokken. De speelsters werden hierbij twee keer tevergeefs opgeroepen om terug te komen naar de baan.

Op een gegeven moment sloeg de meligheid toe bij de jongens van het baanonderhoud en ze begonnen een polonaise in te zetten op de feestmuziek die klonk in het stadion.

Rond 18:00 uur werd het dan echt droog en kon er voor de rest van de avond doorgespeeld worden. Anderhalf uur later was de damesfinale gespeeld en had Anna Chakvetadze haar vierde titel uit haar carrière binnen. En toen was het opschieten. De prijsuitreiking op de baan werd in rap tempo uitgevoerd, want er moest voor het donker ook nog een herenfinale gespeeld worden.

Ik mis het merendeel van de eerste set van de eindstrijd tussen Ivan Ljubicic en Peter Wessels, omdat ik ben vertrokken richting het perscentrum voor de persconferentie met Anna Chakvetadze.

“Ik ben nog nooit zes keer terug moeten komen voor één partij,” verklaarde de winnares over de veelvuldige regenonderbrekingen,“ maar ik heb nu wel ervaring opgedaan,” zei ze met een knipoog naar Wimbledon.

Nadat de Russin is vertrokken loop ik naar het restaurant voor een hapje eten. Dat werd wel eens tijd, na acht uur lang op één broodje te hebben geteerd.

Terwijl ik met mijn lasagne voor de televisie ga zitten, zie ik Ljubicic de eerste set winnen in de tiebreak. De Kroaat krijg in de eerste game van de tweede set direct drie break kansen op de service van Wessels, maar weet er geen een te benutten. Ik vertrek naar het centre court om de ontknoping mee te maken.

Wessels speelde net als eerder in de week tegen Tommy Robredo een uitstekende partij en pakte bij een 5-4 voorsprong zelfs de eerste break van de wedstrijd. En zo moest er om 21:00 uur nog worden begonnen aan een derde set.

Het publiek werd beloond voor het vele wachten op deze regenachtige zaterdag, want na de spannende damesfinale draaide ook de eindstrijd bij de mannen uit op een waar titanengevecht. Ljubicic en Wessels bestookten elkaar met keiharde services, waarbij de Nederlandse nummer 488 van de wereld nog regelmatig het net opzocht.

Wessels bleef het gehele duel zonder serviceverlies, maar moest uiteindelijk in de derde set tiebreak toch zijn meerdere erkennen in de als tweede geplaatste Ljubicic. De prijsuitreiking erbij opgeteld was het inmiddels na 22:00 uur toen de Ordina Open 2007 werd afgerond. Het was zo duister op het centre court, dat gedurende de laatste minuten van de wedstrijd hawk-eye niet meer kon worden gebruikt.

Ik verlaat de tribune en loop voor de laatste keer terug naar het perscentrum. Ondertussen neem ik afscheid van het tennispark. Tot ziens centre court, tot ziens promodorp, tot ziens Court 1 & 2. Uit de koelkast in de persruimte pak ik nog een blikje fris mee voor de terugreis. De laptop gaat in de tas en ik vertrek richting de parkeerplaats. Tot ziens Ordina Open, het was een fantastische week.