Complete desillusie

In 2006 en 2007 werd het ABN AMRO World Tennis Tournament geplaagd door een gecombineerd aantal van ongeveer 20 afmeldingen. Met vrees werden dus de laatste dagen voorafgaande van de editie van dit jaar beleefd.

Gelukkig, het sterke deelnemersveld van 2008 werd slechts onthoofd door de afzeggingen van Novak Djokovic en Jo-Wilfried Tsonga. Jammer dat beide Australian Open finalisten verstek lieten gaan, maar met onder andere Rafael Nadal en Andy Murray in het hoofdschema was er nog genoeg te genieten in Rotterdam. Maar toen was het donderdagavond en lagen alle geplaatste spelers uit het toernooi. Een absurditeit die sinds het toernooi van Nottingham in 2006 al niet meer had plaatsgevonden. Collega Broes Sanders is inmiddels de misère in Ahoy ontvlucht, maar ik moet me de komende dagen nog zien te vermaken met Robin Soderling, Gilles Simon, Michael Llodra en Ivo Karlovic. Ik mag nog van geluk spreken dat ik zelf geen kaartje heb moeten kopen voor het finaleweekend. De fans zullen zich ook dit jaar namelijk weer flink benadeeld voelen.

Vandaag viel dan het laatste slachtoffer van naam, of beter gezegd, de laatste publiekstrekker, toen de Nederlander Robin Haase werd uitgeschakeld. Haase heeft bij vlagen uitstekend tennis laten zien afgelopen week, maar de Franse serve & volleyspeler Michael Llodra was net iets te sterk in twee tiebreaks. Helaas.

Ondanks de vele teleurstellingen blijft het mooi om te zien dat het Sportpaleis in Rotterdam alsnog dagelijks bijna volledig uitverkocht is voor zowel de dag- als avondsessies. Er kunnen zo’n 8.000 mensen terecht in Ahoy dus dat is geen kattenpis.

Van de overgebleven spelers zet ik mijn geld op de grote, vriendelijke reus Ivo Karlovic. De man van 2.08 meter en met schoenmaat 51 doet na zijn overwinningen nooit mee aan het gebruikelijke on-court interview, maar dat komt niet omdat de Kroaat een arrogante kwal is, maar omdat hij geplaagd wordt door stotterbuien. Persconferenties zijn dus ook niet zijn favoriete bezigheid, maar toch doet hij zijn best om de journalisten goed beargumenteerde antwoorden te geven. Chapeau voor Ivo, die zich morgen voor het eerst in zijn carrière kan scharen bij de beste twintig spelers op de wereldranglijst.