Wimbledon zit erop. De twee weken zijn zoals altijd voorbij gevlogen en dit jaar is het voor het gevoel allemaal misschien wel extra hard gegaan vanwege het goede weer in London. De eerste dag begon desastreus met de hele dag door regen, maar in het vervolg van het toernooi is het voor Engelse begrippen ongelofelijk droog gebleven. De temperaturen deden meer denken aan de Australian Open en misschien dat daarom ook wel Amelie Mauresmo en Justine Henin-Hardenne gisteren de damesfinale speelden.
Warm weer betekent hogere stuiten van de bal en dus langzamer gras. Het gras dat al lang niet meer zo snel is als voorheen, toen je wel gek was als je geen serve & volley speelde. Jammer. Het begint zodoende steeds minder verschil uit te maken op welke ondergrond er gespeeld wordt, dezelfde spelers komen overal ver in het toernooi. Bij de WTA Tour overigens is dit verschijnsel sowieso al tijden veel sterker aanwezig dan bij de mannen.
Al met al werd het dus mogelijk dat Rafael Nadal en Roger Federer vandaag hun finale van Roland Garros nog eens over gingen spelen, dit keer op een grasbaan. Nadal won op zijn ondergrond, Federer was de baas in zijn achtertuin.
De Zwitser begon aan het duel met een 1-6 achterstand in de onderlinge ontmoetingen en MOEST vandaag winnen om zijn status als nummer 1 van de wereld te handhaven. Bij een nederlaag zouden de mensen voorlopig in ieder geval ophouden te claimen dat Federer de beste speler aller tijden is. Roger moet nog wel het een en ander laten zien om écht die status te verwerven, maar na de overwinning van vandaag zullen de lofzangen zeker niet afnemen.
Federer begon dus vandaag onder grote druk aan de finale maar gek genoeg was het Nadal die in de openingsfase last had van zenuwen. Rafa speelde veel te afwachtend, toonde absoluut geen initiatief en liet niets zien van wat hij de afgelopen twee weken had bijgeleerd op het Engelse gras.
Nadal zou Nadal echter niet zijn als hij na een 6-0 achterstand niet gewoon bleef knokken tot hij er bij neer valt. De vechtersmentaliteit van de Spanjaard hielp hem aan een vroege break, die hij uiteindelijk niet kon behouden op 5-4, toen de setwinst binnen handbereik was. In de tiebreak die volgde was het Federer die koel bleef onder de spanning.
Omdat Nadal ook in de derde set niet wilde barsten draaide het wederom uit op een tiebreak. De kampioen van het gravel speelde een aantal fabuleuze punten om er een vierde set uit te slepen. Federer zag de bui al hangen en deed er verstandig aan om even de baan te verlaten om alles rustig te laten bezinken. De titelverdediger liet vervolgens zien wel degelijk van erg grote klasse te zijn door op 5-1 voor te komen.
Na afloop liet Federer weten behoorlijk last te hebben van de zenuwen, iets wat hem in eerdere wedstrijden tegen Nadal de kop kostte. Met die grote voorsprong op zak kon Nadal nog wel één keer terugbreaken, maar op 5-3 was het de Spanjaard zelf die door middel van drie unforced errors Federer in een zetel naar de eindzege loodste.
Uiteindelijk is Federer de terechte kampioen, zonder twijfel. Nadal kwam vanmiddag ervaring tekort op het gras om de man in de blazer op zijn ondergrond te dwarsbomen, maar in de toekomst zal het een stuk moeilijker worden voor Roger. Rafa is met de wedstrijd beter gaan spelen tijdens deze twee weken en heeft als 20-jarige meer gepresteerd dan Federer op die leeftijd.
Zet het maar alvast in uw agenda, Federer – Nadal, Wimbledon 2007: 3-1 voor de Spanjaard.
No comments:
Post a Comment