Welcome to AbeTennis. On this blog you will find the work of freelance tennis writer Abe Kuijl. That's me. I am a writer for the Dutch 'Tennis Magazine', and a copy editor and contributor at the award winning TennisReporters.net. You might also know me from my blogs at Tennistribune.nl, Tennisinfo.be or Tennis-X.com.

Over the past three years I've covered tournaments in Antwerp, Rotterdam, Miami, Rome, 's-Hertogenbosch, Stuttgart, Zurich, as well as the Australian Open in Melbourne. Feel free to check up on my work or send me a message.



Tuesday, September 5, 2006

Terugkeer van gevestigde namen

Wie had voor de start van de US Open kunnen vermoeden dat Lleyton Hewitt, Lindsay Davenport en Marat Safin allen zo goed zouden presteren als dat ze vooralsnog hebben gedaan. Alle drie hebben ze de laatste jaren moeten vechten tegen blessures, maar vooral Hewitt en Davenport hebben de laatste tijd veel toernooien moeten missen vanwege hun fysieke klachten.

Marat Safin is wat dat betreft al weer een tijd fit (zo’n 7 maanden), maar momenteel vinden we de Rus toch echt pas terug op een 104e plek op de wereldranglijst. De bekende Amerikaanse tennisjournalist Matthew Cronin ziet geen reden waarom de voormalige nummer 1 van de wereld niet wederom een vaste waarde in de top 10 kan worden. Cronin zegt dat het probleem van Safin momenteel is dat hij totaal geen vertrouwen heeft in zijn eigen capaciteiten, zelfs niet na zijn goede partijen dit toernooi tegen David Nalbandian en Olivier Rochus.

Het staat natuurlijk buiten kijf dat de publiekslieveling ontzettend goed kan tennissen, mits de vorm en het vertrouwen aanwezig is. Zijn mentale gesteldheid is de belangrijkste oorzaak die Safin ervan weerhoudt om het Federer en Nadal moeilijk te maken aan de top, hoewel de diverse blessures uiteraard ook een rol spelen hierbij. Safin zelf legt de oorzaak liever bij het laatste: “Ik ben vrij vaak geblesseerd geweest. In 2001 had ik last van mijn ribben, daarna mijn pols en vervolgens mijn elleboog. Later kreeg ik ook nog eens last van mijn knie. Het is moeilijk om terug te komen want Federer bijvoorbeeld heeft de laatste 5 jaar gewoon blessurevrij kunnen tennissen. Als ik geblesseerd ben en 6 maanden niks kan doen moet ik weer helemaal opnieuw beginnen.”

Het klinkt toch allemaal een beetje als een flauw excuus. Nadal had ook last van blessures eind 2005 en begin dit jaar, maar kijk hoe de Spanjaard is verbeterd. Het zou mooi zijn voor het tennis als Safin weer een rol kan spelen aan de top, want de Rus maakt er niet alleen een show van als hij speelt, hij kan ook verrekte goed tennissen.

Terug naar Lindsay Davenport. Voor het toernooi begon zei ik in mijn preview dat de Amerikaanse de kwartfinale zou kunnen halen mits ze fit zou blijven. In beide situaties is ze geslaagd, en hoe. De 30-jarige Davenport zou zomaar bezig kunnen zijn aan haar laatste US Open, maar vooralsnog presteert ze uitstekend. De 6-0 6-0 overwinning op Jelena Kostanic was het hoogtepunt, maar de straight sets overwinning op Patty Schnyder gisteren was ook erg knap. Het wordt interessant om te zien hoe Davenport het er vanaf gaat brengen tegen de vrouw in topvorm, Justine H-H. Het weekend voor de US Open gaf de Amerikaanse in de finale van New Haven op tegen Henin, bij een 6-0 1-0 achterstand. Haalt ze dit keer wel het einde?

Dan kijken we tot slot nog naar de opmerkelijke prestatie van Hewitt tot dusver. De AustraliĆ«r heeft sinds het bereiken van de kwartfinale op Wimbledon last gekregen van een nare knieblessure, waardoor de voorbereiding op de US Open alles behalve gladjes is verlopen. In zijn laatste voorbereidingstoernooi in Toronto moest de vechtersbaas in de tweede ronde opgeven tegen Thomas Johansson bij een 3-6 2-3 achterstand. Het was dus onwaarschijnlijk om iets te verwachten van Hewitt tijdens dit Grand Slam toernooi, maar de winnaar van 2001 staat mooi bij de laatste 8. Een slachting van Novak Djokovic werd gisteren opgevolgd met een knappe 5-sets overwinning tegen de goed presterende Richard Gasquet. Hewitt staat in de head-to-head met Andy Roddick 6-2 voor, terwijl de Amerikaan weer speelt als in zijn hoogtijdagen. C’mon en Let’s Go!

No comments: