Wisselvallige Nadal blijft koning in Parijs

mannentennis, maar zonder dat hij daarvoor zijn beste tennis had moeten laten zien was het toch weer Rafael Nadal die zijn grote rivaal Roger Federer onder de duim hield op gravel. Nadal behaalde zijn derde achtereenvolgende zege op Roland Garros en is nog altijd ongeslagen in Parijs.

U kunt het exacte wedstrijdverslag van de finale elders lezen op deze site (TennisInfo.be), dus ik zal hier niet stap voor stap op in gaan. Wel wil ik enkele cruciale momenten uit de wedstrijd naar voren halen.

Aan het begin van de partij was het al snel Federer die de eerste set naar zijn hand leek te zetten. De Zwitser verzuimde echter toe te slaan op een van de zeven break kansen die hij creëerde in de tweede en derde service game van Nadal, waardoor de Spanjaard op het vinkentouw bleef. Het vervelende voor Federer was, dat voornamelijk hijzelf het merendeel van zijn kansen verprutste.

Het had zijn effect op de tienvoudig Grand Slam kampioen, die in zijn servicebeurt op 3-3 eigenhandig de break aan Nadal overhandigde, door vier simpele ballen te missen. In de volgende game leek Federer de orde te herstellen, maar vanaf een 0-40 stand volgden er vijf onnodige fouten op een rij, waardoor Rafa in een zetel naar setwinst werd geholpen. Nadat Federer op 3-5 zijn servicegame opnieuw inleverde leek Nadal op weg naar een volgende routineuze overwinning op gravel tegen zijn rivaal.

Het was niet de eerste keer dat Federer in de beginfase van de wedstrijd kansen liet liggen tegen Nadal, om vervolgens geleidelijk de greep over de wedstrijd te verliezen. Federer vertoonde zijn bekende, gelaten houding en leek nu al weinig geloof meer te hebben in een goede afloop.

Toch was er absoluut nog geen reden tot wanhoop. Nadal had namelijk, in tegenstelling tot de onderlinge confrontatie in Monte Carlo van eerder dit jaar bijvoorbeeld, bij lange na nog niet laten zien waartoe hij in staat is op gravel. De Spanjaard hield enkel de bal in het spel, maar sloeg het merendeel van zijn ballen veel te kort. Als Federer enige constantheid in zijn spel had kunnen vinden, was er geen enkele reden waarom de Zwitser de wedstrijd niet, net zoals in Hamburg, naar zijn hand zou kunnen zetten. In de finale van het Duitse Masters Series toernooi won Nadal ook de eerste set, voordat Federer in de gaten kreeg dat er die dag wat te halen viel, en het initiatief in de wedstrijd begon te pakken. Eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat Nadal destijds duidelijk opgebrand was en een makkelijke prooi vormde voor Federer.

Ook aan het begin van de tweede set bleef Nadal kwakkelen. Toch was het Federer die als eerste een break point moest toestaan in de derde game, maar hij bleef ditmaal overeind, omdat Nadal een backhand onnodig achter de baseline sloeg.

Op 3-3 kwam dan eindelijk de langverwachte break van Federer. Nadat hij drie slappe ballen van Nadal goed afstrafte, wist de man uit Obervil op 15-40 met een forehand winner voor het eerst door de service van zijn tegenstander te gaan. Federer begon wat meer vertrouwen uit te stralen, maar speelde vervolgens toch weer een zeer wisselvallige game, die hij maar ternauwernood binnen kon slepen. Nadal liet vier break kansen onbenut en zag Federer doorstoten naar setwinst, 6-4.

Het momentum lag bij het ingaan van de derde set bij Federer, maar Nadal forceerde al vroeg een break. Het spel van Rafa bleef weliswaar ondermaats, toch had hij geen enkele moeite om zijn servicegames in deze set te behouden. Federer verzuimde te profiteren van de mindere vorm van zijn tegenstander en produceerde zelf veel te veel onnodige fouten op momenten waarop hij Nadal pijn kon doen. De derde set ging eenvoudig naar de Spanjaard, maar toch oogde de tweevoudig titelverdediger in Parijs nog altijd kwetsbaar, en leek het geen onmogelijke taak voor Federer om alsnog het duel naar zich toe te trekken.

Vanaf het begin van de vierde set viel echter op dat Nadal meer initiatief in de rally nam en eindelijk de ballen dieper op de helft van Federer kreeg. Toch was het de Zwitser die op een break point kwam in de tweede game, door dit keer zelf goed de verdedigende rol op zich te nemen. Nadal speelde met een forehand winner langs de lijn overtuigend het break punt weg en behield zijn servicegame. Vanaf dit moment speelde de gravelkoning een gewonnen wedstrijd.

Federer leverde meteen zijn opslag in en kreeg geen kans meer om op gelijke hoogte te komen. Op love serveerde Nadal zich naar een derde Roland Garros titel, waarbij Federer een karakteristieke fout produceerde op match point door een forehand achter de baseline te plaatsen.

Het duurde tot de vierde set voordat Nadal liet zien waarom hij door het leven gaat als koning van het gravel. Juist daarom is deze finale voor Roger Federer misschien wel de grootste kans van zijn carrière geweest om te zegevieren op het Court Philippe Chatrier. Gelukkig voor de Zwitser is het weer tijd voor aardbeien.