Eind goed, al goed

Justine Henin heeft de waarschijnlijk laatste editie van de Proximus Diamond Games gewonnen en dus is het toernooi geslaagd. Zo simpel is het, want haar opponente in de finale mag dan wel Karin Knapp hebben geheten en niet Serena Williams, maar er zijn net als vorig jaar meer dan 100.000 kaartjes verkocht en het toernooi heeft haar gedroomde winnares. Dat de overige toppers afzegden ofwel vroegtijdig werden uitgeschakeld, maalt helemaal niemand meer om verder.

Het Sportpaleis was vanmiddag barstens vol. Nog voller dan op de donderdagavond, toen Justine haar eerste wedstrijd speelde. Opnieuw lagen de bordjes met ‘Go Justine’ op de stoeltjes en het publiek werd zoals gebruikelijk in de stemming gebracht door speaker Carl Huybreghs .

Ik hoop van harte dat ik volgend jaar de kans krijg terug te keren in het Sportpaleis, want eerlijk is eerlijk, vrijwel alles in Antwerpen is beter geregeld dan in bijvoorbeeld Rotterdam, waar morgen het grote ATP-toernooi van start gaat. Het eten voor de pers is van uitstekende kwaliteit, waarbij dagelijks gekozen kan worden tussen verschillende gerechten, aangevuld met een lekker glaasje wijn.

En dan is er nog het verschil in sfeer. Antwerpen is echt uniek in het feit dat men de ballenjongens, lijnrechters en speelsters introduceert met een flitsende lightshow en knallende muziek. Goed, het is allemaal niet even leuk als je in de persruimte zit en er een persconferentie of interview aan de gang is, maar voor de fans is het fantastisch. Vooral de ontvangst van Kim vorig jaar en deze editie met Justine was elke keer weer een groot feest, waarbij het kippenvel mij dik op de armen stond. Dit zijn dingen die ik nooit zal vergeten.

Ik sluit af met de uitslag van de press contests, waarbij ik zelf helaas niet verder kwam dan een achtste plaats, maar waar een Duitse vriend van mij zich bij de top 5 heeft geschaard en een grote doos bonbons mee naar huis kreeg. Overigens kregen de beste drie journalisten een mobiele telefoon als prijs. Ook niet gek dacht ik zo.

Ik hoop dat u net zo heeft genoten van de Proximus Diamond Games als ik, en laten we duimen dat er wellicht toch nog wat edities zullen volgen.