Herboren Hewitt op koers voor revanche tegen Nadal

Een jaar geleden was Lleyton Hewitt door critici al lang en breed afgeschreven voor de wereldtop. Hewitt leefde niet meer vol voor het tennis, zijn aandacht lag bij zijn vrouw en kind. Het was de algemene gedachtegang omtrent de Australiër en persoonlijk dacht ik er niet anders over. Maar zonder goede voorbereiding wist Hewitt vorig jaar op Roland Garros wél de vierde ronde te bereiken en Rafael Nadal het vuur aan de schenen te leggen.

Een jaar later lijkt er op het eerste oogopslag niets verandert. Nadal en Hewitt stevenen wederom af op een ontmoeting in de vierde ronde en het zal net als vorig jaar de Spanjaard zijn die als huizenhoge favoriet van start gaat. Maar het verhaal Hewitt is wel degelijk aan verandering onderhevig.

Het zal ongeveer een maand geleden zijn dat de tweevoudig Grand Slam kampioen zijn rentree maakte op het gravel van Rome, na een slepende rugblessure die hij in maart bij het toernooi van Indian Wells opdeed. Hewitt verloor weliswaar in drie sets van Oscar Hernandez, maar het viel mij in die wedstrijd direct op dat de voormalig nummer één van de wereld nog niet klaar is met het proftennis. Het ‘come on’ klonk weer ouderwets, Hewitt zijn ogen straalden vuur uit en zijn slagen waren van een goed niveau. Het was uiteindelijk net niet genoeg om de degelijke Oscar Hernandez af te stoppen, maar de nederlaag mocht met recht worden afgedaan als incident.

Een week later in Hamburg begon Hewitt aan een opmerkelijke zegereeks. Achtereenvolgens gingen Agustin Calleri, Juan Ignacio Chela, Nikolay Davydenko en Nicolas Almagro ten onder aan de vechtersbaas, die toch het minst graag op gravel speelt. Het was uiteindelijk Rafael Nadal zelf die in drie loodzware sets Hewitt moest weerhouden van een finaleplaats.

Vanmiddag werd Court Philippe Chatrier eens te meer duidelijk dat Lleyton Hewitt bezig is aan een zeer serieuze comeback en dat zijn ambities om terug te keren naar de wereldtop wel degelijk gemeend zijn. In typische Hewitt-stijl knokte de Australiër zich na een 2-0 achterstand in sets langs Gaston Gaudio, die na een ellenlange vormcrisis eindelijk weer eens liet zien waarom hij in 2004 de eindzege behaalde in Parijs.

Inmiddels heeft Tony Roche, die onlangs door Roger Federer aan de kant werd gezet als coach, laten doorschemeren dat hij geïnteresseerd is om met Lleyton samen te werken na Wimbledon. Hewitt zit sinds begin van het jaar zonder vaste coach, toen Roger Rasheed aankondigde afscheid te nemen van zijn pupil.

U moet niet gek opkijken als u aan het eind van het jaar ineens Lleyton Hewitt bij de Tennis Masters Cup in Shanghai treft, het officieuze WK waar de beste acht spelers van het jaar zich voor plaatsen. De belangrijkste tegenstander van Hewitt op weg naar deze prestatie, is zijn eigen lichaam. Laten we voor het aanzien van de sport hopen dat een uithangbord als Lleyton Hewitt fit blijft en nog enkele jaren meedraait in de top van de ranking, want wat je ook van de extroverte Aussie mag vinden, een publiekstrekker is hij wel.

Wat gebeurde er nog meer in Parijs vandaag? De favorieten hadden weer weinig problemen in hun tweede rondes. Alleen Amelie Mauresmo moest een set afstaan aan landgenote Nathalie Dechy, maar ik beschouw Momo zelf niet als kandidaat voor de zege, simpelweg omdat ze een tijd uit de roulatie is geweest en sindsdien nog weinig heeft gepresteerd.

Morgen beginnen de derde ronde partijen en daarmee de eerste echte krakers van het toernooi. Wat te denken van Jelena Jankovic tegen Venus Williams, als eerste partij om 11 uur? Helaas (.. of gelukkig?) geen analyse van mij morgen over dit topduel, aangezien ik zelf heel de dag Parijs ben. Veel kijkplezier toegewenst.