Kampioenen van de toekomst - Deel 1: ATP

2008 was niet alleen het seizoen van een van de mooiste tennispartijen uit de geschiedenis van de sport, ook was het een jaar waarin nieuwe namen zich aandienden aan de top. Tennistribune analyseert de grootste stijgers van het seizoen en maakt daarbij een onderverdeling tussen een A-, B-, en C-Groep. Beter gezegd, een top-, midden-, en ondersegment van sterk opkomende talenten. We zetten van elke speler de eindejaarsranking van 2007, naast de huidige klassering.

A-Groep

Andy Murray (21) : 11 -> 4

Andy Murray heeft zich in 2008 opgewerkt van groot talent, tot absoluut wereldtopper. Dankzij zijn verbeterde fysiek en mentale gesteldheid, heeft de Schot overtuigend de stap naar de top-5 kunnen maken. Twee Masters Series-titels in Cincinnati en Madrid, en een Grand Slam-finale op de US Open kenmerken de absolute doorbaak van Murray in de tweede helft van het seizoen.

Jo-Wilfried Tsonga (23) : 43 -> 6

Verbaasde vriend en vijand toen hij op de Australian Open uit het niets de finale bereikte. Had voor het toernooi begon in zijn hele carrière nog geen 30 ATP-duels gespeeld. Treurig genoeg stond de fysiek breekbare Tsonga echter ook in 2008 weer lange tijd geblesseerd buitenspel, maar desondanks wist de Fransman zich te kwalificeren voor de Masters Cup in Shanghai. Beleefde naar eigen zeggen het hoogtepunt in zijn loopbaan, toen hij in het najaar voor eigen publiek het Masters Series-toernooi van Parijs wist te winnen.

Gilles Simon (24) : 29 -> 7

Zijn doorbraak was misschien wel de grootste verrassing van het seizoen. Draaide de laatste jaren mee zo rond de 30e plaats op de wereldranglijst, maar de counterpuncher leefde zowel internationaal, als in zijn eigen Frankrijk, compleet buiten de spotlights. Tot Simon afgelopen zomer plotseling wist te winnen van Roger Federer in Toronto. De zege gaf vertrouwen en katapulteerde de goedlachse Fransman uiteindelijk tot binnen de top-10 en een plek op de Masters Cup. Was in Shanghai als plaatsvervanger van Rafael Nadal twee games verwijderd van de finale, voordat hij ten onder ging tegen latere kampioen Novak Djokovic.

Juan Martin Del Potro (20) : 44 -> 9

Won afgelopen zomer in Stuttgart zijn eerste titel. Dat beviel zo goed, dat de boomlange Argentijn zijn drie aansluitende evenementen óók allemaal won. Een ongelofelijke prestatie. Del Potro klom van de 65e plek begin juli, tot binnen de top-10 in nog geen drie maanden tijd. Kwalificeerde zich uiteindelijk voor de Masters Cup, maar kon in Shanghai vanwege oververmoeidheid geen potten breken. De overbelasting van de zomer brak hem op in de Davis Cup-finale, waar hij teleurstellend zijn enige gespeelde wedstrijd verloor.

B-Groep

Stanislas Wawrinka (23) : 36 -> 13

Seizoenshoogtepunten: Finalist Masters Series-toernooi Rome, Doha. Olympisch goud dubbelspel (met Federer).

Gael Monfils (22) : 38 -> 14

Seizoenshoogtepunten: Halve finalist Roland Garros, finalist Wenen

Marin Cilic (20) : 71 -> 23

Seizoenshoogtepunten: Winst New Haven, 4e ronde Australian Open, Wimbledon

Kei Nishikori (18) : 286 -> 63

Seizoenshoogtepunten: Winst Delray Beach (als qualifier), 4e ronde US Open

C-Groep

Sam Querrey (21) : 63 -> 39

Ernests Gulbis (20) : 61 -> 53*

Marcel Granollers (22) : 132 -> 56

Eduardo Schwank (22) : 175 -> 58

Philipp Petzschner (24) : 185 -> 66

Jeremy Chardy (21) : 192 -> 74

Thomaz Bellucci (20) : 202 -> 85

* = Hoewel Gulbis qua absolute ranking slechts licht progressie boekte, bereikte de Let wel de kwartfinales op Roland Garros.