Dag 12: Viva España

Is het te vroeg in het seizoen om te spreken van een wedstrijd van het jaar? Na een titanenstrijd van vijf uur en 14 minuten tegen zijn landgenoot Fernando Verdasco, plaatste Rafael Nadal zich voor het eerst in zijn carrière voor de finale van de Australian Open. De wijze waarop dat gebeurde was adembenemend.

In de langste wedstrijd uit de historie van het toernooi, veroverde Fernando Verdasco de harten van de tennisfans Down Under. Het spelniveau van de nummer 14 van de wereld was fenomenaal. De kracht waarmee de 25-jarige Madrileen zijn forehands de hele wedstrijd lang door de baan ramde zorgde keer op keer voor verbazing op de tribunes. Het stadion zuchtte van bewondering wanneer Verdasco weer eens een raket lanceerde uit zijn linkerarm, maar net wanneer iedereen in juichen uit wilde barsten, was daar Nadal die keer op keer uit onmogelijke posities de ballen toch nog terug wist te brengen. Ook maakte Verdasco opnieuw indruk met sterk serveerwerk. “Andy!”, riep een fan, verwijzend naar de kanonskogels die Roddick normaal produceert bij zijn opslagen.

Er kwam maar geen einde aan het aantal miraculeuze punten in de partij. Wanneer je dacht alles wel gezien te hebben, slaat Verdasco een smash snoeihard tegen de baseline aan, steekt Nadal zijn racket uit en schept de bal in een flitsende reactie terug, en passeert zijn verbaasde tegenstander vervolgens bij de volgende bal met een kort cross geslagen forehand. Mensen op de tribunes schudden hun hoofden van ongeloof. Journalisten op de perstribune zijn voor even weer gewone tennisfans en schreeuwen het uit van plezier. Na nog maar eens een prachtige rally schreeuwt een fan op de tribune: “I love you both!” Zeg dat wel.

Terwijl de klok middernacht slaat in Melbourne spelen Nadal en Verdasco de tiebreak van de vierde set. De Rod Laver Arena is niet stil te krijgen en de mensen willen nog lang niet naar huis. Vurig wordt Verdasco aangemoedigd, want iedereen wil een vijfde set zien. Nadal wordt overrompeld en komt met 6-0 achter, en twee punten later heeft Verdasco dankzij een servicewinner de set binnen. Wie niet beter zou weten zou denken dat Jelena Dokic nog aan het spelen was, zo fanatiek reageren de fans op de setwinst van de underdog.

Rod Laver, de legende zelve, zit ook in het stadion dat zijn naam draagt, op enkele meters van de perstribune. De inmiddels 70-jarige, elfvoudig Grand Slam-kampioen, verlaat het stadion bij het begin van de vijfde set, maar de Australische tennisheld denkt zeker niet aan opstappen. Even later keert The Rocket terug met een lekker bakje friet.

In de vijfde set heeft Nadal een licht overwicht, maar vijf breakkansen zijn aan de nummer één van de wereld niet besteed, totdat Verdasco op 4-5 serveert om in de partij te blijven. Nadat het eerste punt van de game na een uitputtende rally naar Nadal gaat, bezorgen een dubbele fout en een forehandfout van Verdasco de man uit Mallorca drie matchpoints.

Nadal vertelde op de persconferentie dat hij op dit moment begon te huilen. Alle spanning en emoties van de heftige strijd werden hem even te veel. Verdasco kwam van 0-40 terug tot 30-40, maar leverde de wedstrijd op de meest afschuwelijke wijze in, door het slaan van een dubbele fout. Nadal viel op zijn rug met zijn armen gestrekt, alsof hij het toernooi had gewonnen. Het is 01:07 uur en twee Spaanse vrienden hebben zojuist geschiedenis geschreven. De wedstrijd gaat de boeken in als de langste partij uit de historie van de Australian Open, en zal tevens worden herinnerd als een van de mooiste duels van het decennium. “Hij verdiende het ook om te winnen,” zei Nadal na afloop, die onder de indruk was van het feit dat zijn tegenstander maar liefst 95 winners sloeg in de partij. “Dat zijn er wel heel veel,” zei hij met een grote lach op zijn gezicht.

Nadal plaatste zich dankzij zijn overwinning voor het eerst voor een Grand Slam-finale op hard courts. Het wordt tevens de eerste keer dat hij Federer treft in een major buiten Wimbledon en Roland Garros.

De Spanjaard vroeg tijdens de persconferentie enigszins verschrikt hoe laat het was, terwijl hij op zijn horloge keek, maar niet het feit dat we allemaal om 02:45 uur nog in de interviewzaal zaten verbaasde Nadal. “Mijn horloge staat nog op Spaanse tijd,” lachte hij. Roger Federer, die lekker genoot van een extra dag rust terwijl zijn toekomstige tegenstander stond te zwoegen in de late uurtjes, zal ongetwijfeld hebben meegelachen....