Oude bekende ver van vanouds

In 2004 was hij slechts één punt verwijderd van de eindzege op Roland Garros, toen hij gehinderd door krampaanvallen in vijf sets verrassend onderuit ging tegen zijn landgenoot Gaston Gaudio in de finale. Vier jaar later heeft Guillermo Coria zijn handen al vol aan het binnenslaan van een slappe service en is hij wanhopig op zoek naar zelfvertrouwen.

Het was een grauwe ochtend in Parijs toen Tommy Robredo en Coria vanmorgen voor een matig gevuld Court Philippe Chatrier de baan betraden. Het lauwe applaus waarmee zij opkwamen weerklonk drie uur later opnieuw, nadat Robredo in een merkwaardig duel van teleurstellende kwaliteit in vier sets de overwinning had veilig gesteld. De Fransen konden weinig waardering opbrengen voor het wisselvallige spel van beide heren.

Coria was zo'n twee jaar geleden nog de nummer zeven van de wereld en één van de absolute wereldtoppers op gravel. Een hardnekkige schouderblessure gepaard met een grote vormcrisis lagen echter ten grondslag aan de gigantische duikeling van de 26-jarige Argentijn op de wereldranglijst en het is nog maar zeer de vraag of hij ooit terug weet te keren op topniveau.

Coria werd op het laatste moment toegelaten tot het hoofdtoernooi van Roland Garros, door de late afmelding van de geblesseerde Andy Roddick. De oud-finalist maakte gebruik van een beschermde ranking van 105, die hij kon inzetten vanwege zijn vele blessureleed en lange afwezigheid van de tour. Zijn werkelijke ranking is namelijk een beschamende 604e positie.

Tegen Robredo liet Coria ook zien nog steeds goed te kunnen tennissen, maar er zat absoluut geen constantheid in zijn spel. Het vertrouwen in zijn service is hij al twee jaar lang volkomen kwijt, waardoor een totaal aantal dubbelfouten van 14, zoals vandaag tegen Robredo, eerder regel dan uitzondering is geworden. Bij elkaar opgeteld levert Coria hiermee dus al zo’n 4 servicegames in per wedstrijd, waarbij de voormalig Nr. 3 met zijn vele risicoloze en angstige opslagen van 130 km/h de tegenstander vaak al in een zetel aan de rally laat beginnen.

Het gebrek aan zelfvertrouwen straalde ook af van de lichaamshouding van Coria. Bij de geringste tegenvaller viel de wanhoop al direct van zijn gezicht af te lezen, waarmee hij zichzelf alleen maar verder in de put bracht.

In de eerste set keerde Coria nog knap een 5-2 en dubbele break achterstand om in setwinst en voor het grootste deel van de tweede set had hij ook het betere van het spel. Maar een servicebreak bleef uit, waarna Robredo op 4-4 wel profiteerde van een mindere game van zijn tegenstander. Na die break was Coria mentaal opgebrand. Binnen no-time keek hij tegen een 2-1 achterstand in sets aan en het aantal dubbele fouten nam in rap tempo toe.

Hoewel de voormalig finalist drie keer een break voorkwam in de vierde set gaf hij geen moment de indruk nog echt te geloven in de winst. Uiteindelijk verloor Coria het duel op karakteristieke wijze met een hopeloze dubbele fout. El Mago is nog lang niet terug van weggeweest…