Hoogspanning

Het was een finale in zichzelf. Na de uitschakeling van Svetlana Kuznetsova gingen Ana Ivanovic en Jelena Jankovic niet alleen de baan op met als doel het bereiken van de eindstrijd op Roland Garros, maar misschien nog wel des te meer voor het bereiken van de nummer één positie op de wereldranglijst. De winnares van de wedstrijd zou namelijk de toppositie overnemen van Maria Sharapova, wat er zaterdag in de finale ook zou gebeuren.

Het was duidelijk dat beide dames bijna ondraaglijk veel last hadden van de spanning. Het gezicht van de doorgaans goedlachse Jelena Jankovic stond de hele wedstrijd strak en Ivanovic vierde elke winner alsof ze zojuist een toernooi had gewonnen. Maar wie kan het ze kwalijk nemen? Ivanovic en Jankovic zijn al sinds hun kindertijd concurrenten van elkaar. Ze kunnen redelijk met elkaar opschieten, maar er heerst een grote rivaliteit tussen de twee. Dat zij uitgerekend in de halve finale van een Grand Slam toernooi mochten uitvechten wie de eerste nummer één van de wereld in de geschiedenis uit Servië zou worden, maakte het vrij duidelijk dat er een zenuwachtig spektakelstuk verwacht kon worden op het Court Philippe Chatrier.

Nadat de geroutineerde Kuznetsova op onverklaarbare wijze tam onderuit was gegaan tegen de op Grand Slam niveau onervaren Dinara Safina, leverde het duel tussen de twee Servische publiekslievelingen in ieder geval voldoende vuurwerk op.

Jankovic kende een 3-1 en 4-2 voorsprong in de eerste set, maar met de setwinst in zicht nam de foutenlast toe en knokte haar jongere landgenote zich met vier opeenvolgende games naar een 6-4 winst. Ivanovic was stevig in controle over de wedstrijd toen ze in de tweede set een 3-1 voorsprong nam, maar toen begon ook zij te denken aan winst en stapelden de onnodige fouten zich op. Zeven achtereenvolgende games gingen er naar Jankovic, maar nooit heerste er het gevoel dat zij ook daadwerkelijk de dominerende speelster was.

Vooraf was al duidelijk dat de wedstrijd van vandaag in feite op het racket van Ivanovic zou liggen. Ana is namelijk de dominante speelster met de ferme baselineslagen en Jelena houdt meer van het counteren. Waar het dus op neer zou komen, was of Ivanovic haar foutenlast zou kunnen beperken en gecontroleerd haar aanvallen zou kunnen kiezen tegen de beweeglijke Jankovic.

Afgezien van haar zenuwinzinkingen speelde Ivanovic de perfecte wedstrijd tegen haar landgenote. Ze schuwde de lange rallies niet en bleek zowaar de fittere speelster, getuige de ademhalingspauzes die Jankovic regelmatig inlaste na een zwaarbevochten punt. Waar Ana vroeger uit elke mogelijke hoek een winner wilde slaan (mede dankzij haar achterstallige conditie), kan ze tegenwoordig fysiek én mentaal het geduld opbrengen om op gravel tegen een verdedigende speelster toe te slaan op de juiste bal.

Uiteindelijk werden de vernietigende harde klappen teveel voor Jankovic, wiens zwakke service keer op keer werd afgestraft door Ivanovic. JJ leidde in de derde set nog wel met 4-3 en een break dankzij wat nerveuze missers van haar opponente, maar ze verloor net als in de eerste set twee keer op rij haar opslag en ging zodoende met 4-6, 6-3, 4-6 onderuit in een zinderend duel. Opnieuw toonde Ivanovic aan mentaal harder te zijn op de belangrijkere momenten dan Jankovic, waardoor ze nu in onderlinge ontmoetingen met 6-1 leidt, en waarom zij nu haar derde Grand Slam finale in gaat. Jankovic is na vandaag 0 uit 4 in Grand Slam halve finales.'

De dag van morgen heeft alles in zich om uit te groeien tot een van de mooiste tennisdagen van het seizoen. Dat is, áls Gael Monfils tegen Roger Federer met de steun van het publiek in zijn rug zijn beste tennis kan laten zien, en áls Novak Djokovic het Rafael Nadal net zo moeilijk weet te maken als in Hamburg een paar weken terug. De Fransen konden met de nummers 1,2,3 van de wereld en een lokale held in de halve finales in ieder geval geen beter affiche bedenken. Zij zullen onder hoogspanning voor de buis zitten. U ook?